در سال جدید مرحله جدیدی از زندگی رو تجربه میکنم که اگر نبود آن مرحله, هیچ وقت قادر نبودم بعضی از زیبایی های زندگی رو درک کنم
در حقیقت اگر بی خوابی نبود, اگر گشنگی نبود, اگر تنهایی نبود, هرگز نمیتوانستیم لذت یک خواب راحت و یک غذای لذیذ در کنار همدیگر رو درک کنیم
سربازی یک مرحله جالبیه که در عین ضعف ها و سختی هاش, از زیبایی هایی برخورداره که شاید خارج پادگان نتونی اونا رو ببینی
مثلا توی آموزشیش همه سربازا یک رنگ و یک لباس و با یک دغدغه دور هم جمع میشن و هیچ برتری ای یک سرباز به دیگری نداره, اولش روزا سخت میگذره ولی بعدش راه و روش زندگی در این شرایط رو یادمیگیری, نگهبانی مساوی بود با نخوردن و ننشستن و نخوابیدن و بعد از نگهبانی دوست داشتی بشینی و از نشستن خودت هم لدت ببری, البته آخرای آموزشی داوطلبانه نگهبان میشدی تا بتونی در اون شرایط و آرامش شب, کتاب بخونی.( چون در حین نگهبانی هیچ کس به تو هیچ کاری نداره و ز غوغای جهان فارغی)
حالا هم با این کرونا, قدر رفت و آمد های بی استرس, بوسیدن ها دوتا یا سه تا و خیلی از نعمت های دیگه ای که داشتیم و فراموششون کردیم رو خواهیم دونست
در هر نفسی که میرود دو شکر است و بر هر شکری, شکری واجب!
اینکه آدم بتونه بفهمه چیا داره و بفهمه چقدر داشتنشون مهمه واقعا ارزشمنده واسه همینه که میگن اگه شکر کردید, به خاطر اینکه تونستید این شرایط رو درک کنید و روحیه سپاس گذاری داشته باشید نیز شکر کنید و شکر کنید که این روحیه رو هر لحظه حفظ خواهید کرد.
عید همگی بخیر و امیدوارم سال خوبی داشته باشین.
درباره این سایت